De stilte van de winter

De maand is al bijna om en de blog laat dit keer behoorlijk op zich wachten. Het heeft z’n redenen en ik denk, sla ik toch een keer een maandje over om te schrijven? Nee, kom op Ank! De redenen zijn, zo wat gekwakkel, grieperig, beetje lamlendig, beetje lui, winterdipje…..En ook daarbij voel ik rouw en verdriet.

Een overlijden van een lieve dorpsgenoot, veel te jong, zo midden in het leven. Nog veel te nodig in hun gezin. Ik kan het niet snappen, het leven, het grote waarom. Je moet er mee dealen en accepteren. De dood, ik vind het een groot mysterie. Waar ben je nou? Hoe is het daar boven?

Ja, ik wil toch echt geloven dat er een hiernamaals is. Dat je energie blijft, dat je ziel weer doorgaat. Het lijkt me anders zo nutteloos, waarom zijn we hier dan?

Deze week maar een extra zachte en liefdevolle yogales op het programma. Het hartchakra met de mooie serie, de EBR 3. Aandacht geven aan ons hart, de ruimte verzachten en laten stromen. En dan lees ik op een ochtend dit moois uit de ‘Stiltemomentje’ weekkalender:

“Diep in jezelf ligt een plek die niet wordt beïnvloed door verschijnselen die plaats vinden in tijd en ruimte. Een plek die zich niet laat afleiden door gebeurtenissen in de wereld. Het is een bijzondere plek omdat het eigenlijk geen plek is. Het is een tijdloos en ruimteloos principe. Het is pulserende stilte, diep ingebed in tijdloze eeuwigheid. Onderzoek het, vind de poort, de sleutel ligt in je hart. Maak er contact mee, voel de aantrekkingskracht van de liefde die daar verborgen ligt en laat jezelf ermee versmelten totdat je er compleet in oplost.”

Prachtig, ik word er stil van, de woorden komen binnen en het voelt helend.

Liefs Ankie x

p.s. de mooie foto gemaakt ook deze week, de zon liet zich toch ook zien 😊